در شب نشینی های شهر خدا رمزهای راز و نیاز گشوده می شود، و سحرگاهان که قفل دل های بسته باز شده است، ابواب نورانی لبخند خدا، آفتاب مغفرت را بر لب بام خانه ها می تاباند. آنجا شب ها از روز روشن تر است و روزها از شب آرام تر. خواب شبک شب، با آرامش سنگین روز هم بستر می شود؛ و رویاهای زیبای شبانه، روزها تعبیر می شوند. با آنکه از فرط قیمت، به جای شبانه روز لحظه ها شمرده می شوند، هیچ شتاب اشتیاقی با تعجیل تخریب نمی شود.
