مهمانان این شهر گویا مقیم این خانه اند که احساس غریبی نمی کنند و آشنایی با زیر و روی شهر از سر و رویشان می بارد. هر کدام برای خود جایی دارند و مقامی؛ و هر کس صنی دارد و سرایی. محل اقامت مهمانان از قبل معین شده و قدر و منزلت آدم ها مثل روز قیامت، ولی به صورت نامحسوس، معلوم است.
