منبر مجازی استاد پناهیان

شماره ی اول...

بچه ها هر موقع لباسشون رو کثیف می کنن یا هر وقت مشکلی براشون پیش میاد اولین چیزی که به ذهنشون میاد چیه؟ اولین جایی که می رن کجاست؟

آره درست حدس زدید. اولین پناهگاهی که پیدا می کنن آغوش گرم مادرشونه. سریع می رن پیش مامان و با چه اشتیاقی شروع می کنن به گریه کردن، و معمولا خیلی کاری ندارن که مامان مشکلشون رو حل می کنه یا نه. همین که اجازه داده بره تو بغلش براش یه دنیا ارزش داره و اونو با هیچی عوض نمی کنه.

تا حالا توجه کردید که واقعا همین که گریه می کنه و می پره بغل مامان انگار که مشکلش خود به خود حل می شه و دیگه نیازی به هیچی نداره.

ما هم باید با خدا مثل یه مامان مهربون رفتار کنیم همین که مشکلی پیش اومد و حاجتی داشتیم به قول امام رضا علیه السلام از بند کفش تا بالاترین خواسته ها فوری بدون هیچ فکری بریم تو بغل صاحب اصلیمون.

یا اگه از عیبی که درونمون هست مطلع شدیم سریع بریم در خونه خدا و زار بزنیم و از خودش کمک بخایم.

به نظرم همین که خدا گاهی وقتا اجازه میده بریم در خونش و تو آغوش گرم اهل بیتش قرار بگیریم کلی ارزش داره و همیشه نباید توقع حل مشکلات رو داشته باشیم البته این رو هم بگم هر دستی که به سمت خدا بالا بره امکان نداره خالی برگرده پایین ولی دیگه گاهی وقت ها چشم های نابینای ما عاجزه از دیدن پر برگشتن این دست های نیازمند.

می خام نی نی بشم(1)/تکبر پنهان(جلسه سوم)/معنویت و اخلاق/بیان معنوی5/