بسم رب الحسین(علیه السلام)
قبل از واقعه:
از خونه اومدم بیرون. دیدم همه مشغول کارن.شهر ساکت ما شده بود یه شهر شلوغ شلوغ. هر کسی مشغول کاری بود. یکی داشت شمشیرش رو تیز می کرد. یکی مشغول عوض کردن نعل اسباش بود. اون یکی هم به دیگران پول می داد تا برای خودشون سلاح جنگی بخرن. کسی هم که پولی نداشت یا کاری از دستش برنمی اومد جیبش رو پر می کرد از سنگ های ریز و درشت.نمی فهمیدم شهر ما که منتظر اومدن یه منجی بود، یکی از نواده های پیامبر که ما رو از دست این خلیفه میمون بازمون نجات بده. ولی حالا چی شده که همه دارن آماده جنگ می شن؟ اونم به سمت کربلا!!! آخه محل حکومت خلیفه که کربلا نبود!!!
داشتم دیوونه می شدم و نمی دونستم حالا باید چی کار کنم؟ آماده جنگ بشم یا آماده استقبال؟؟؟
واقعه:
